Met een zicht van zo’n 50 meter in de mist bestaat de wereld om je heen uit een cirkel van 100 meter. Op een kruising van twee paden op de Terletsche Heide ben ik met een vriend aan het overleggen welke richting te kiezen. Dan overlapt onze wereld even met die van twee herten, die voor eenzelfde keuze staan. Vier mensen- en vier hertenogen staren elkaar een seconde of 10 aan. De herten beslissen om een omtrekkende beweging te maken en verdwijnen weer uit zicht. Wow, wat een mooi moment was dat.